Doncos

Un pouco máis longo que os anteriores, partiremos dende a parte alta da cidade, polo barro de Pandelo e seguiremos subindo polo antigo camiño, o antigo Camiño Real. Uns cen metros máis arriba, tomaremos un desvío á esquerda que, pouco a pouco, irá cara o lugar "Augas Rubias", unha fonte cun alto compoñente de ferro, como se ve na estrada. Dende aquí, un suave descenso, por un fértil bosque, levaranos ata a "Ferrería de Bois".

Os restos da antiga ferrería testemuñan unha importante industria que paga a pena recordar aquí.
A Ferrería de Bois está situada á beira do río Bois, afluente do Navia, que baixa da serra dos Ancares. Aínda que algúns datan do século XVIII, as súas orixes moito anteriores, probablemente da primeira metade do século XVI, aínda que só na segunda metade son coñecidos algúns dos seus propietarios, como os vascos Miguel de Alduzin e Lorenzo de Alza cuxo fillo Miguel de Alza rexistra que o seu pai “fue rendero de la ferrería de Bueis por muchos años y asta el año de mil e quinientos ochenta y siete que se feneció”.
A ferrería era propiedade de Pedro Bolaño Ribadeneira, señor da casa e fortaleza de Torés, que probablemente a construíu na primeira metade do século XVI Máis tarde pasou por mans de Vasco Sánchez de Ulloa e Rivadeneira, señor da casa de Noceda de Doncos e, no século XVII, era propiedade da familia Sánchez de Ulloa, señores de Noceda.

Seis homes normalmente traballaban aquí, chegando aos 24 os días en que a vea era calcinada. A ferrería continuou funcionando no século XIX con mineral traído de Formigueiros e carbón de madeira dos abundantes carballos da zona. Consérvanse algúns restos, como o lugar onde estaba o mazo, a casa e unha pequena capela.

🡸 Voltar á lista de rutas.